De M van metro

De dertiende letter van het alfabet, zorgvuldig bestudeerd en nog zorgvuldiger nagemeten en uitgetekend, wordt tot symbool van de Rotterdamse metro verheven. Ir. C. Veerling, de architect van Gemeentewerken die belast is met de architectonisch-esthetische vormgeving van de metrowerken, heeft de metro-M ontworpen en dat ontwerp is door hogerhand goedgekeurd.

Deze metro-M komt bij de toegang tot de metro op een ongeveer twee meter hoge, nachtblauw geschilderde paal te staan en ook boven de overluifelde ingangen van de stations op de Linker Maasoever. Van de voor de metro-M kozen kleur en afmeting zal nimmer worden afgeweken want dat letterbeeld oogt een begrip te worden. De uniforme M wordt vervaardigd van geel gekleurde perspex, hij is negentien centimeter dik en vijftig centimeter hoog en krijgt een anthracietgrijs rugschild.

Over de vorm die de toegangen tot de metro krijgen is ook overeenstemming bereikt. Zij zullen bestaan uit een trapgat met een balustrade die aan de zijde van de rijweg wat wordt doorgetrokken om de metropassagiers tegen opspattend water te beschermen. Tegenover het doorgetrokken eind van de balustrade komt de paal met het teken te staan, waardoor enkele meters voor de trap een soort voorruimte ontstaat. In elk trapgat komt in uniforme letters de naam van het station te staan.

De metrobouwers zijn van mening de luifels boven deze metro-toegangen in het stadsbeeld passen. Daarbij is een uitzondering gemaakt voor de toegang tot het station-Stadhuis ter hoogte van het K.L.M.-kantoor. Daar wordt boven het trapgat een zwevende luifel ophangen waardoor het geheel architectonisch aansluit op het rijtje paviljoens dat daar op het trottoir zal verrijzen. Onder die metro-luifel is dan nog ruimte voor een tijdschriftenkiosk.

uit:
Algemeen Dagblad
4 juli 1964